باتری های شیائومی و فناوری شارژ سریع

شارژ باتری یکی از معدود بخش‌های باقی مانده در دنیای گوشی‌های هوشمند است که فناوری‌های اختصاصی می‌توانند در آن پیشرفت کنند. اکثر شرکت‌ها از چیپ ‌ست‌های یک تامین ‌کننده استفاده می‌کنند، آنها صفحه ‌نمایش‌ها و سنسورهای دوربین مشابهی را نیز خریداری می‌کنند. اما باتری‌ها و سخت‌افزار همراه آن گاهی کاملاً سفارشی است و در چند سال اخیر زمینه‌ ای از نوآوری ‌های سریع بوده است.

وجود بخش USB Power Delivery  که برخی ممکن است بگویند بهترین گزینه به دلیل پشتیبانی گسترده آن است. همین استدلال را می توان برای Qi در قسمت شارژ بی سیم نیز مطرح کرد. اما در حال حاضر سیستم های انحصاری سرعت بالاتری را امکان پذیر می کنند و در برخی از دستگاه های برجسته استفاده می شوند.

شماتیک ساده شده ای از اینکه سیستم های شارژ سریع چه کاری را انجام می دهند

در این مفاله خواهیم دید که باتری و فناوری شارژ در دهه گذشته چگونه تکامل یافته‌اند و روی شیائومی تمرکز خواهیم کرد.

بهترین های شیائومی: شارژ سریع سیمی 120 واتی • شارژ بی سیم 67 واتی

ما اغلب می شنویم که مردم می گویند “یک باتری بزرگ به من بدهید، حتی اگر گوشی ضخیم باشد”. چه خوب و چه بد، به نظر می رسد نه شیائومی و نه دیگر سازندگان گوشی های هوشمند با این احساس موافق نیستند. همانطور که می بینید، میانگین ضخامت گوشی های شیائومی برای مدتی به طور پیوسته کاهش یافت، سپس در حدود 9 میلی متر تثبیت شد. با این حال، به لطف پیشرفت فناوری، میانگین ظرفیت باتری همچنان در طول زمان افزایش یافت.

این باتری‌های بزرگ ‌تر به زمان بیشتری نیاز دارند تا در خط اصلی USB  10 واتی شارژ شوند، بنابراین چیزی باید تغییر می‌کرد. اولین گوشی شارژ سریع شیائومی  در سال 2013  با نام Mi3 بود که از Quick Charge 2.0 کوالکام برای شارژ 18 وات استفاده کرد. در واقع، شیائومی برای بسیاری از گوشی های خود از QC استفاده کرده است. به عنوان مثال، Mi 9 Pro (2019)  دارای QC4+  بود و شارژ 40 واتی و بی سیم 30 واتی را انجام داد.

اما Quick Charge نتوانست ادامه یابد و گوشی های شیائومی با بالاترین رتبه شارژ به یک راه حل اختصاصی روی آورده اند..

ظرفیت باتری به طور نامحدود رشد نکرد. چند سال پیش شیائومی سری Mi Max داشت که نمایشگرهای بزرگ و باتری های بزرگی داشت. مدل دوم دارای صفحه نمایش 6.44 اینچی و باتری 5300 میلی آمپر ساعتی بود. سومی به 6.9 اینچ و 5500 میلی آمپر ساعت رسید. اما اینها بزرگترین باتری های شرکت نبودند. در عوض، تلفن‌هایی مانند گوشی مقرون‌ به‌ صرفه و نه چندان بزرگ Poco M3 دارای باتری‌های 6000 میلی‌آمپر ساعتی هستند اندازه 162.3×77.3×9.6 میلی‌متر و وزن آن 198 گرم است). 6000 میلی آمپر ساعت به اندازه ای است که شیائومی تا به حال دریافت کرده است.)

چند نکته جالب که در حین کاوش در داده ها متوجه شدیم. Mi Mix 2S در سال 2018 اولین شیائومی بود که از شارژ بی‌ سیم پشتیبانی می ‌کرد و توان آن 7.5 وات بود. این شرکت همچنین اولین شارژر رسمی Qi خود را با این گوشی عرضه کرد.

Mi Mix 3 همان سال با پشتیبانی 10 وات کمی سریعتر پیش رفت.

و از آنجا شروع  شد ، 30 وات در سال 2019، سپس 50 وات، سپس 67 وات و…

اما نیمی از سال را پشت سر گذاشته ‌ایم و شیائومی هنوز گوشی جدیدی را عرضه نکرده است که از شارژ بی‌سیم پشتیبانی می‌کند.

Mi 11 Ultra بین شارژ سیمی و بی سیم برابری ایجاد کرد. هر دو دارای 67 وات هستند. البته شارژ سیمی کارآمدتر است.  در مقایسه با سیم و بی سیم، زمان شارژ 0 تا 100 درصد 36 دقیقه و 39 دقیقه است.

با این حال، به نظر می رسد تمرکز این شرکت به سمت شارژ سیمی تغییر کرده است.

گوشی‌هایی مانند Xiaomi 11i HyperCharge 5G تنها به این دلیل وجود دارند که به کاربران امکان شارژ فوق ‌العاده سریع ۱۲۰ واتی را بدهند. در آزمایش ما شارژ کامل ۰ تا ۱۰۰ درصد در ۱۶ دقیقه تکمیل شد. اگر حالت Boost را غیرفعال کرده باشید 22 دقیقه تا شارژ باتری راحت باشد. در همین حال، تنها تعداد انگشت شماری از مدل های عرضه شده در چند سال گذشته از شارژ بی سیم 50 واتی یا بالاتر پشتیبانی می کنند.

فناوری شارژ چقدر سریع می تواند پیش برود؟ تا جایی که به کابل USB-C مربوط می شود، فضای سر زیادی وجود دارد. آخرین مشخصات USB Power Delivery توان 240 وات را ارائه می دهد . خود شیائومی یک سال پیش یک شارژر 200 واتی را به نمایش می گذاشت. و دارای شارژر بی سیم 80 واتی است. ما انتظار داریم که شاهد ادامه افزایش نرخ شارژ برای حداقل چند سال دیگر باشیم، مخصوصاً میانگین نرخ شارژ.